Tıbbi Tekstil Atıkları ve Sürdürülebilirlik Çalışmaları

Abstract

Tıbbi tekstiller cerrahi, acil tedavi, klinik ve hijyenik amaçlarla kullanılan elyaf esaslı ürün ve yapılardır. Tekstil endüstrisi içinde teknik tekstiller alanında en önemli ve hızlı gelişen bir alandır. Ancak, sağlık hizmetlerinde tek kullanımlık ürünlere yönelik artan talep, atık oluşumunu da beraberinde getirmektedir. COVİD-19 pandemisi sonrası oldukça yüksek miktarlarda kullanılan maske örneğinde olduğu gibi, tüm tek kullanımlık ürünler kullanımdan sonra atılınca en fazla çevreye zarar vermektedir. Tıbbi atık istatistiklerine göre, 2019 yılsonu itibarıyla 1524 sağlık kuruluşundan 90 bin 920 ton tıbbi atık toplandığı tespit edilmiştir. Tıbbi atığın %8,7'si yakma tesislerine gönderilirken, %91,3'ü sterilize edilerek depolama alanlarında bertaraf edilmiştir. Sağlık kuruluşlarında oluşan bu tıbbi atıklar genel (%75-90) ve özel (%10-25) atıklar olmak üzere iki grupta toplanabilir. Genel atıkların risk taşımayan (enfeksiyöz ve tehlikeli olmayan) evsel atığa benzer özellikte atıklardır. Bu grup atıkların gerçek bir sorun oluşturmadan yeniden kullanılabilir veya geri dönüştürülebilir olduğunu, ancak bazı duygular veya korkular nedeniyle yeniden kullanılmadığı bildirilmektedir. Tıbbi tekstil ürünlerinin geri dönüşümü ve yeniden kullanımı, günlük hayatın hemen her alanında ortaya çıkan bir konu olarak önemi her geçen gün artmaktadır. Ancak, bu ürünlerin çevre üzerindeki küresel etkisi dikkate alınarak, ürün yaşam döngüsü analizi gibi bir yaklaşım ile tıbbi tekstillerin %100 geri dönüşüm sürecinin ele alınması, dünya ekonomisinin ve çevrenin geleceği için özellikli bir çaba gösterilmesi gereken alan olmalıdır