Potential Status of Microbial Fertilizer Applications in Turkey
Abstract views: 97 / PDF downloads: 89
DOI:
https://doi.org/10.59287/ijanser.1518Keywords:
Agriculture, Sustainable, Microorganisms, Biofertilizers, Environmental SustainabilityAbstract
With the world's population expanding and available agricultural land dwindling, agriculture is undergoing significant changes. The traditional focus on maximizing food production through intensive chemical input usage has given way to a 21st-century emphasis on "quality production" that aims to balance food production with environmental sustainability. This shift has been driven by the adverse environmental effects of indiscriminate chemical input usage and the potential genetic consequences of genetic science applications in agriculture. Organic farming has gained traction as a more environmentally friendly alternative, banning chemical inputs and promoting natural farming methods. Furthermore, biofertilizers have emerged as a promising solution to enhance soil fertility and crop productivity in a sustainable manner. These biofertilizers are reported to not only reduce the need for chemical fertilizers but also mitigate environmental pollution. However, despite their potential benefits, the commercialization of biofertilizers faces practical challenges, including mass production, shelf life, and variability in performance across different soil and crop types. As the world seeks sustainable agricultural practices to meet growing food demands, biofertilizers represent a promising avenue but require further research and development to realize their full potential.
Downloads
References
Tortopoğlu, A.P. 2000. Ekolojik Tarım ve Geleceği, Hasad, Yıl: 16, Sayı: 182;38-41.
Karaçal ve Tüfenkçi 2010. Bitki Beslemede Yeni Yaklaşımlar ve Gübre- Çevre İlişkisi. Ders Notları. Ankara.
Elanwar H, Sheekh O, Naggar A, Saly F, 2010. Effect of two species of cyano bacteria as bio fertilizers on some metabolic activities, growth, and yield of pea plant. BiolFertil Soils (2010) 46:861–875.
Akkaya, F. 1999. Ekolojik tarım gerçeği. Derim, 16(4): 180-190.
İnal, A., Sözüdoğru, S. ve Erden, D., 1996. Tavuk Gübresinin İçeriği ve Gübre Değeri. Tarım Bilimleri Dergisi, 2 (3): 45-50.
Anonymous, 2014. Mikrobiyolojik Gübreleme. http://www.bahcesel.net/forumsel/gubrebilgisi/23208-mikrobiyolojik-gubreleme
Mahdi, A.A., Mohamed, Ahmed, T.H. 2002. Growthand Multiplication of Rhizobium leguminosarum bv. Viceae as affected by pH, Al and Ca. Sudan Journal of Scientific Research. (8)1: 59-72.
Chen, C.Y., Xiong, S.G.1997. The present and development of microbial fertilizer. Journal of China Agricultural University (in Chinese) 2:12-15.
Kholkute, R. 2013. Biofertilizers:Oppurtunuties and Challenges. Fertilizer&Agriculture. Issue 65. 40-43.
Çakmakçı, R. 2014. Mikrobiyal Gübre Olarak Kullanılabilecek Mikroorganizmaların Etki Mekanizmaları ve Özellikleri. Mikrobiyal Gübre
Çalıştayı. 5-18. Ankara.
Yalçın, S.R. 2014. Mikrobiyal Gübreler ve Uygulama Yöntemleri. Mikrobiyal Gübre Çalıştayı. 75-86. Ankara.
Kiper, M. 2013. Biyoteknoloji Sektörel İnovasyon Sistemi: Kavramlar, Dünyadan Örnekler, Türkiye’de Durum ve Çıkarımlar. Türkiye Teknoloji Geliştirme Vakfı. Ankara.
Çakmakçı, R., 2005. Bitki Gelişimini Teşvik Eden Rizobakterilerin Tarımda Kullanımı. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi.36 (I), 97-107. Ankara.
Sezen, I., Kaymak, H.Ç., Aytatlı, B., Dönmez, M.F. and Ercişli, S. 2014. Inoculations With Plant Growth Promoting Rhizobacterıa (Pgpr) Stimulate Adventitious Root Formation On Semi-Hardwood Stem Cuttıngs of Ficus benjamina L. Propagation of Ornamental Plants, 14 (4),152-157.
Günbenzer (2012), Bazı siyanobakterilerin biyogübre olarak kullanım potansiyellerinin belirlenmesi. Yüksek lisans tezi, Muğla Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü
Çelikten, M. ve Bozkurt, İ. (2018). Buğday kök bölgesinden İzole edilen bakterilerin buğday gelişimine olan etkilerinin belirlenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 23: 33-48
Dılman Osman (2018), Biyogübrelerin pamuk gelişimi, verimi ve teknolojik özelliklere etkisi. Yüksek lisans tezi. Siirt Üniversitesi / Fen Bilimleri Enstitüsü
Koçak (2018), İç sularımızdan izole edilen bazı siyanobakterilerin biyogübre olarak kullanılabilme potansiyellerinin araştırılması. Yüksek lisans tezi. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Altınok, H. ve Çiftçi, G. 2019. Patlıcan Tohumlarında Bitki Büyüme Düzenleyici Rizobakteri Uygulamalarının Kurşuni Küf (Botrytis cinerea Pers.: Fr.) Hastalığına Etkileri. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım ve Doğa Dergisi, 22 (3): 421-429.
Altunlu, H., Demiral, O., Dursun, O., Sönmez, M., & Ergün, K. (2019). Mikrobiyal gübre uygulamasının tatlı mısır (Zea mays L. var. saccharata) yetiştiriciliğinde bitki gelişimi ve verim üzerine etkileri. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 50(1), 32-39.
Mutlu, S.S., Sever, E., & Sönmez, S. (2019). Mikrobiyal gübre uygulamalarının Lolium perenne L. türünün çim performansı üzerine etkileri. Mediterranean Agricultural Sciences, 32, 147-155.
Tekeli (2022), Biyogübre olarak azotobacter türlerinin üretim optimizasyonu. Yüksek lisans tezi Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Çakır, M., Yıldırım, A., Çelik, C., & Meltem, E. S. E. N. (2021). Farklı Bitki Büyümeyi Düzenleyici Maddelerin Jeromine Elma Çeşidinde Kalite ve
Biyokimyasal İçerikleri Üzerine Etkisi. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 36(3), 478-487.
Çağlayan (2021). Biyogübre olarak pseudomonas türlerinin üretim optimizasyonu. Yüksek Lisans tezi. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü
Uysal (2022), Gül yağı işleme atık suyunun Acutodesmus obliquus ile arıtımı ve elde edilen mikroalgal kütleden biyodizel, biyokömür ve biyogübre üretim potansiyelinin araştırılması, süreçlerin su ayak izi ve enerji analizleri. Doktora tezi. Isparta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi / Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
Yolcu (2022), Biyogübre uygulamaları ve inorganik gübrelemenin aspir (Carthamus tinctorius L.) bitkisinin bazı agronomik, kalite ve biyokimyasal özellikleri üzerine etkisi. Doktora tezi Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi / Fen Bilimleri Enstitüsü.