Kamu Kurumlarıyla Özel Sektör İşletmelerinin Moral-Motivasyonun Verimliliğe Yönelik Karşılaştırmalı Durum Analizi


Keywords:
Özel İşletme, Kamu İşletmesi, İşgücü, Moral Motivasyon, Personel Güçlendirme, VerimlilikAbstract
İşletmeler, verimlilik ve performanslarını artırmak için insan kaynakları planlamasında personel motivasyonuna büyük önem verirler. Kamu işletmeleri, çalışan memnuniyetini yüksek tutarak iş gücü verimliliğini artırmayı hedefler. Küresel rekabet ve müşteri taleplerindeki değişim, işletmeleri performanslarını artırmaya, maliyetleri düşürmeye ve ürün kalitesini geliştirmeye yöneltir. Bu doğrultuda, üretim planlama süreçlerinde personel iş gücünü en iyi şekilde değerlendirerek sürdürülebilir ve kaliteli ürünler üretmeye çalışırlar. Günümüz işletmelerinde motivasyon artırıcı faaliyetlerin net olmaması, çalışan performansında düşüşe yol açabilir. Bu çalışma, çalışan memnuniyetsizliğine neden olan faktörleri belirlemeyi ve pozitif yönleri artırmak için önerilerde bulunmayı amaçlamaktadır. Sosyal faaliyetlerin durumunu incelemek amacıyla yapılan anketlerde, kurumun moral motivasyon avantajlarının yüksek, ancak iş akış sistemlerindeki motivasyon oranlarının düşük olduğu gözlemlenmiştir. İşletmeler, sosyal ve ekonomik değişimlere uyum sağlamak, rekabet avantajlarını korumak ve sürdürülebilir olmak için müşteri memnuniyetini artırırken, çalışanlarının moral ve motivasyonunu da ön planda tutmalıdır. Çalışan verimliliği, sunulan imkanlara bağlı olarak değişir; bu nedenle, işletmeler çalışanlarını önemsemeli ve onlara uygun destek sağlamalıdır. Bu yaklaşım, hem müşteri hem de çalışan memnuniyetini en üst düzeye çıkararak işletmenin uzun vadeli başarısını destekler.
Downloads
References
Arıkan, R., (2018). Anket Yönetimi Üzerine Bir Değerlendirme, Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1: 97-159.
Aktan, C., Vural, Ç., Ve İstiklal, Y., (2004). Rekabet Gücü ve Rekabet Stratejileri, Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu, Rekabet Dizisi:2, Yayın No: 254, Ankara.
Chandrasekar, K. (2011) Workplace Environment and Its Impact on Organizational Performance in Public Sector Organizational. International Journal of Enterprise Computing and Business Systems. http://www.ijecbs.com/January2011/N4Jan2011.pdf (E.T:10.08.2024)
Karaoğlu Tekin, Ö., (2019). Paylaşımlı ofislerin iç mekân tasarım anlayışları (Sanatta Yeterlik Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü, Ankara.
Örücü, E., Palaz, S., Yumuşak, S. (2004). İşgören Verimliliğini Etkileyen Faktör Olarak Ergonomi ve Bir Araştırma, 7(84), Erişim tarihi: 12.05.2024, www.mevzuatdergisi.com/2004/12a/03.htm
Örücü, E., Kanbur A., (2008), “Örgütsel-Yönetsel Motivasyon Faktörlerinin Çalışanların Performans ve Verimliliğine Etkilerini İncelemeye Yönelik Ampirik Bir Çalışma: Hizmet ve Endüstri İşletmesi Örneği”, Yönetim ve Ekonomi, C:15, S:1, ss.86.
Önen, L., Tüzün, B., (2005). Motivasyon, İstanbul, Epsilon Yayıncılık, s.22.
Polat T., (2013). “Örgütlerde Performans Değerlendirme ve Motivasyon”, Sayıştay Dergisi, S:88, ss.99.
Naktiyok, A. (2003). “Yönetici Değerleri ve Pazar Yönlülük Bir Uygulama”, ErciyesÜniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (20): 95 – 116.
Tütüncü, A., Bayraktar, Y., Gönülaçan, A., (2020). Ergonomik Çalışma Ortamı Ve Verimlilik İlişkisi: Karadeniz Teknik Üniversitesi Akademik Personeli Üzerine Bir Araştırma, Mehmet Akif Ersoy İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 7 Sayı: 1 s.93-117, Burdur.
Yapıcı, F., Baş, H., (2015). Verimlilikte Ergonomik Faktörler, Süleyman Demirel Üniversitesi Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 3(3), 591-595.