Planlama Mevzuatının Dezavantajlı Gruplardan Çocukların İhtiyaçlarına Yönelik İncelenmesi
Abstract views: 0
/ 
PDF downloads: 0
Keywords:
Çocuk, Park, Yeşil Alan, İhtiyaç, Uygulama İmar PlanıAbstract
Bebek olarak dünyaya gelen İnsan normal şartlar altında sırasıyla Bebeklik, Çocukluk, Gençlik,
Yetişkinlik ve Yaşlılık evreleri olarak yaşamını sürdürür. İnsan Doğumundan itibaren beden ve ruhsal
gelişim olarak hızlı bir araştırma keşfetme ve gelişim sürecindedir. Bebeklik döneminde tamamen
ebeveynlerine muhtaç iken çocukluk döneminde ise bireysel deneyimler başlamıştır. Tüm canlılarda
olduğu gibi İnsanın fiziki ve ruhsal gelişimini etkileyen unsurlar bulunmaktadır. Çocukluk dönemini
etkileyen en önemli unsurlardan biriside çevredir. Çocukluk dönemi fiziki çevrelerin en başında oyun
alanları gelmektedir. Binaların ön-arka veya yan bahçelerinden başlayan oyun alanları, kaldırım-yollar ve
park, çocuk oyun alanları, okul bahçeleri olarak devam etmektedir. Fiziki çevremizin ve yerleşim
alanlarımızın gelişimi imar planı kararları ile olmaktadır. Geçmişten günümüze farklı Coğrafyalarda
yerleşim alanlarını incelediğimizde kentsel veya kırsal tüm yaşam alanlarının belirli şartta ortaya çıktığı,
geliştiği ve çeşitli nedenlerle terk edilerek ömrünü tamamladığı birçok örnek görülebilmektedir. Farklı tür
ve ölçekte imar planları hazırlanmakta ve bu plan kararları doğrultusunda yerleşim alanlarımız
oluşmaktadır. Henüz yapılaşmamış, İlave veya Yeni uygulama imar planı sahalarında Plan Kararları
üretilmesi, Sosyal donatı alanlarının yer seçimi, birbirleri ile olan tamamlayıcı ilişkilerinin kurulabilmesi,
ulaşılabilirliği, Sosyal donatı alanlarının verimliliği açısından alan büyüklüklerinin belirlenmesi vb.
Planlama İlke ve Standartları Bilimsel verilere dayandırılarak yapılabilmektedir. Çocuk Bahçesi, Park vb.
alanların komşuluk birimi, Mahalle, Semt ve İlçe bölgeleri içerisinde barındıracağı faaliyetler ile asgari
alan büyüklüklerinin tanımlanmasının yanında birbirleri ile kurulacak ilişkilerinin de Mevzuat hükümleri
eklenmesi Kamu Yararına olacaktır. Böylelikle Yaşam Alanlarımızın değerleri katlanacak aynı zamanda
daha Özgüvenli, Bilinçli, Becerikli, Saygın bir kuşağın yetişmesine yardımcı olacaktır.
Downloads
References
Ayan S. ve Ulaş M. (2015). Türkiye'de kullanılan oyun alanı donatılarının gelişmiş ülkelerdeki modellere göre incelenmesi
BAK, G. (2017). 1980’li Yıllardan Günümüze Türk Yazılı Basınında Çocuk
Çetin, G. (2003) Üsküdar İlçesi’ndeki Çocuk Oyun Alanlarının Yeterlilik Ve Kalite Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi
Ergen, Y. B. (1981). Şehircilik. Ankara: Yüksek Teknik Öğretmen Okulu Yayını.
Karadoğan, U. C. (2019). “Çocuk ve Çocukluk” Kavramının Tarihsel Süreçte Değerlendirilmesi, Çocuk Ve Medeniyet, 4(7), 195-226.
Kısar, E., 2004. Yeşil Alan Kullanım Özellikleri ve Tercihleri Ataköy, Beşiktaş, Zeytinburnu Örneği, Yüksek Lisans Tezi, İ.T.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Onur, B. (2005). Türkiye’de Çocukluğun Tarihi (2.bs.). Ankara: İmge Yayıncılık.
Özgen Y, Aytuğ A (1992) Kullanıcı Eğilimleri Açısından Çocuk Oyun Alanları ve Araçları Üzerine Bir İnceleme. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi 42 (2): 99-118
Söylemez, F. (2017) 3-6 YAŞ ARASI ÇOCUKLARIN GELİŞİM ÖZELLİKLERİ
Ünal M (2009) Çocuk gelişiminde oyun alanlarının yeri ve önemi. İnönü
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 10(2): 95-109
Yuen B. (1996). Creating The Garden City: The Singapore Experience, Urban Studies, 33, 955- 970.
Yılmaz S, Bulut Z (2007) Analysis of user's characteristics of three different playgrounds in districts with different socio- economical conditions. Building and Environment 42(10): 3455–3460
